مطلبی کوتاه و زیبا که با مرور آن و اندکی تامل می توانیم ببینیم کجای این دنیا و روابطمان با دیگران هستیم ، اگر لازم بدانیم می توانیم این جایگاه را تغییر دهیم :
وقتی با دقت نگاه می کنیم ، متوجه می شویم که خودمان و اطرافیانمان در یکی از این دسته های کلی قرار می گیریم :
۱) آنانی که وقتی هستند ، هستند ، و وقتی که نیستند ، هم نیستند ، عمده آدم ها ، حضورشان مبتنی به فیزیک است ، تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می شوند ، بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.
۲) آنانی که وقتی هستند ، نیستند ، وقتی که نیستند ، هم نیستند ، مردگانی متحرک در جهان ، خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشته اند ، نامرئی هستند و بی اعتبار، هرگز به چشم نمی آیند ، مرده و زنده هاشان یکی است.
۳) آنانی که وقتی هستند ، هستند ، وقتی که نیستند هم هستند ، آدم های معتبر و با شخصیت ، کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند ، کسانی که همواره به خاطر ما می مانند ، دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.
۴) آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هستند ، شگفت انگیز ترین آدم ها، در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی توانیم حضورشان را دریابیم ، اما وقتی که از پیش ما می روند نرم نرم آهسته آهسته درک می کنیم ، باز می شناسیم ، می فهمیم که آنان چه بودند ، چه می گفتند و چه می خواستند ، ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم ، هزار حرف داریم برایشان ، اما وقتی در برابرشان قرار می گیریم قفل بر زبان مان می زنند ، اختیار از ما سلب می شود ، سکوت می کنیم و غرقه در حضور آنان مست می شویم و درست در زمانی که می روند یادمان می آید که چه حرف ها داشتیم و نگفتیم ، شاید تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
راستی تو از کدام دسته ای ؟
راستی من از کدام دسته ام ؟
کامروا و پیروز باشید
علی نوروزی